Dziś mija 39 lat od wprowadzenia stanu wojennego 12/13 grudnia 1981 roku przez władze polityczne kraju, potwierdzony dekretem Rady Państwa (wbrew konstytucji, która nie zezwalała na wydawanie dekretów w czasie sesji sejmu), formalnie administrowany przez nowo ukonstytuowaną Wojskową Radę Ocalenia Narodowego pod przewodnictwem gen. Wojciecha Jaruzelskiego. Na mocy dekretów i rozporządzeń ograniczono podstawowe prawa obywatelskie- między inny internowanie łącznie około 10 tyś. osób , zawieszenie działalności a następnie rozwiązanie części organizacji społecznych i wszystkich związków zawodowych, (X 1982) zakaz strajków, militaryzacja głównych gałęzi gospodarki, wprowadzenie komisarzy wojskowych do zakładów pracy, cenzura korespondencji, godzina milicyjna. Działacze „Solidarności”, którzy uniknęli internowania podjęli działalność podziemną, odbywały się strajki ( głównie w wielkich fabrykach kopalnianych) i demonstracje uliczne, krwawo tłumione przez oddziały ZOMO z użyciem ciężkiego sprzętu wojskowego –zabici między innymi w Katowicach w kopalni „Wujek”. 31 XII 1982 roku stan wojenny został zawieszony, a 22 VII 1983 odwołany przy zachowaniu znacznej części ustawodawstwa i represyjnych praktyk, które przetrwały do połowy 1989 roku.
